Door: Broer Scholtens | Geplaatst: 31 maart 2021

Coronavirusvreter Shycocan van Uwin werkt niet

Het bedrijfje Uwin in Almere claimt met een Indiaas apparaat het coronavirus te lijf te kunnen gaan; serieuze bewijzen zijn er niet.

Coronavirusvreter Shycocan van Uwin werkt niet

Foto: https://www.youtube.com/watch?v=ue7uW1MlcRM

‘Deze ruimte is corona beschermd met Shycocan-system’, staat er op de bedrijfssticker. ‘Ruimtes worden corona-geneutraliseerd!, geschikt voor privé- en openbare ruimtes’, promoot het bedrijf Uwin in Almere, importeur/distributeur van het wonderapparaat. Het Amerikaans-Indiase apparaat schakelt het coronavirus langs ‘elektronische’ weg uit. ‘Het ‘neutraliseert 99,9 procent van de aanwezige coronavirussen en is het eerste waarvan de werkzaamheid is aangetoond en ook het goedkoopste’, claimt Uwin, importeur van medische apparatuur. Het bedrijf heeft de coronavreter de afgelopen maanden in verschillende kapperszaken geplaatst. Locaties waar het Shycocan-system is geïnstalleerd, worden binnenkort voorzien van een raamsticker, laat het bedrijf weten.

Een mega-order kwam van de Waterlandschool, een kleuter- en basisschool in Purmerend. Uwin heeft in de voorjaarsvakantie, begin maart, in klassen/ruimtes van deze vrije school Shycocan-apparaten opgehangen. De binnenruimtes van de school worden hierdoor beschermd tegen de familie van corona- en verwante virussen zoals influenza. Zo wordt een veilige schoolomgeving gecreëerd voor kinderen en leerkrachten, belooft Uwin op zijn website.

De beschrijving van het Shycocan-apparaat (ofwel Scalene Hypercharge Corona Canon) is omgeven met fysische vaagheden en vraagtekens. Zo zou het luidsprekervormige apparaat, hangend in een van de bovenhoeken, alle lucht uit een ruimte opzuigen en rondpompen voor een virusschoonmaakactie. Het apparaat zou een ruimte van enkele tientallen vierkante meters oppervlak aan kunnen pakken. Het is onwaarschijnlijk.

Elektronenwolk

Het apparaat produceert een elektronenwolk die virusdeeltjes inactief zouden maken. De elektronen krijgen dankzij elektroden van een niet nader omschreven superlegering een extreem hoge snelheid waardoor ze diep doordringen in het virusdeeltje, claimt het bedrijf. Daar reageren ze met het positief geladen S-eiwit van het virus, is de hypothese van de Amerikaanse producent. Dit eiwit – en daarmee het virus – kan zich dan niet meer hechten aan lichaamscellen in bijvoorbeeld de longen, en kan dus geen schade aanrichten, claimt de Amerikaanse producent Shreis-Scalene Sciences in Gaithersburg (Maryland) in een persbericht.  Elektronen hebben overigens als kenmerkende eigenschap nauwelijks in weefsel door te dringen. Dus of ze de claims waar maken, is zeer de vraag.

De superlegering is de basisvinding van het wonderapparaat. Het bedrijf heeft er de naam scalene aangegeven; de samenstelling ervan is niet bekend. In de literatuur is er niets over te vinden. De pretenties van het Amerikaanse vijfkoppige bedrijf zijn wonderlijk. Zo meldt de fabrikant Shreis op zijn website orders aan te kunnen van een half miljoen stuks, die binnen vier maanden (vanuit een fabriek in India) kunnen worden geleverd; wanneer de apparaten de oceaan over moeten, is een extra maand levertijd nodig. 

Uitvinder van de virusvreter is de Indiase bioloog/fysicus Rajah Vijay Kumar, medeoprichter van het Amerikaanse bedrijf.  Hij heeft een ontwikkelingslaboratorium in Bangelore in India. Met het werk daar sprokkelde hij de afgelopen twintig jaar een tiental patenten bij elkaar. De hele directie van het Amerikaanse bedrijf Shreis heeft een Indiase achtergrond

Apparaat cytotron

Kumar is geen onbekende van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK). Hij zat ook achter een ander wonderapparaat, de cytotron. Tien jaar geleden ontstond er in Nederland ophef over dit magneetapparaat, een nep-mri waarmee kanker, artrose en veel andere ziekten te behandelen zouden zijn.

De niet-onderbouwde gezondheidsclaims van de Nederlandse gebruiker, het bedrijf Quress in Leiden dat patiënten er mee behandelde, leidde meer dan tien jaar geleden tot grote ergernis en actie van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGJ). 

Pikant is dat econoom Anton Jongbloed, indertijd eigenaar van het inmiddels failliete Quress in Leiden, ook – indirect – betrokken is bij het bedrijf Uwin dat de Indiaas/Amerikaanse virusvreter importeert. Zijn naam staat op onderzoeksrapporten die Uwin aan de webredactie heeft gestuurd. Jongbloed is directeur van Scalene Europe, de Europese vestiging van het Indiase bedrijf Organization de Scalene van uitvinder Rajah Kumar. Bij Uwin in Almere werkt een familielid van Jongbloed – zijn zoon – als accountmanager

De werking van het magneetapparaat is, net als van de coronavreter, gebaseerd op een hersenspinsel, op fysische onzin. De bewering dat supersnelle elektronen in de elektronenwolk die het Shycocan-apparaat produceert een specifiek viruseiwit inactief zouden maken, heeft geen biologisch/fysische basis. Elk bewijs ervoor ontbreekt. Ook de aanprijzing dat het elektronenkanon zowel van de Amerikaanse als Europese autoriteiten een keurmerk heeft gekregen, heeft geen betekenis; zo’n officieel keurmerk betekent alleen dat het apparaat technisch oké is en de gebruiker geen gevaar loopt op bijvoorbeeld kortsluiting, of zoiets. De autoriteiten hebben de werking van het apparaat echter niet getest. Het Amerikaanse bedrijf suggereert dit wel.

Internationale laboratoria

Importeur Uwin, in eigen bewoordingen een ‘respectabel bedrijf in de medische sector met goede kwaliteit apparatuur’, laat zich echter niet uit het veld slaan en meldt – gevraagd naar bewijsvoering voor de werking – dat het apparaat is getest in internationale laboratoria. Het bedrijf stuurt de webredactie 73 A4-tjes met de resultaten van een tiental onderzoeken, onder meer in een veterinair analyselaboratorium in Mexico-Stad en in enkele laboratoria in India, het land van oorsprong van de vinding. Ze zijn uitgevoerd in opdracht van producent Shreis.

Het zijn eenmalige reageerbuisproeven op celniveau, met virussen (paardenvirussen en vogelgriepvirussen) die mogelijk vergelijkbaar zijn met het Covid-19 virus. In de wetenschappelijke literatuur is er niets – in de vorm van onderzoekpublicaties – over te vinden. Verifiëren is dus niet mogelijk, laat staan hetzelfde nadoen, ter controle. Uit de beschrijvingen in de opgestuurde A4-tjes blijkt dat bij de meeste onderzoeken is gekeken naar wat de ‘elektronenwolk’ uit het Shycocan-apparaat doet met in ‘contact komende’ bacteriën en schimmels. Niets, concluderen de uitvoerende Indiase onderzoekers. Zij zijn ‘veilig’ voor de elektronenwolk.

In India hebben verschillende natuurkundigen – hoogleraren van diverse universitaire instituten – gewezen op de fysische onzin waarop de Amerikaanse producent Shreis zich beroept. Ze gebruiken nergens op gebaseerde hocuspocustaal, citeren Indiase kranten zoals het Engelstalige dagblad The Indian Express

Elektronen zweven niet vrij rond, is hun basale argument, ze zullen zich altijd ergens onmiddellijk ‘binden’ (reageren). Ook de redenering dat elektronen selectief een eiwit zouden (kunnen) opzoeken en op weg daar naar toe andere atomen en moleculen met rust zouden laten, is fysische flauwekul, laten de Indiase hoogleraren de redactie van het dagblad weten. Ze hebben er in de (fysische) literatuur niets over kunnen vinden, laten ze fijntjes weten.

Intimiderende reactie

Waarom dan toch zo’n virusvreter van Uwin aanschaffen? De directie van de Waterlandschool in Purmerend, herhaaldelijk om commentaar gevraagd, komt niet met een antwoord over de brug. De directie stuurt een e-mail hierover van de redactie van deze website door aan importeur/leverancier Uwin in Almere. Het resultaat is een intimiderende, boze e-mail van Uwin-CEO Robert Huisman die, reagerend op de opmerking/observatie van de webredactie of hier niet sprake is van kwakzalverij, schrijft: ‘Dat neemt niet weg dat u door het doen van deze onjuiste uitspraken richting één van onze klanten een onrechtmatige daad jegens ons pleegt. Daaruit kan schade voortvloeien waarvoor ik u persoonlijk aansprakelijk stel. Wij verzoeken u goede nota te nemen van dit schrijven.’

Auteur Broer Scholtens

Broer Scholtens

Broer Scholtens (1949) studeerde scheikunde aan de Universiteit Utrecht en promoveerde er op onderzoek naar batterijen. Hij werkte vier jaar bij het tijdschrift De Ingenieur en bijna dertig jaar als wetenschapsjournalist bij de Volkskrant. Hij schreef jarenlang over technologie, (wind)energie, gezondheid, voeding en consumentenproducten.

Gerelateerde artikelen

artikelen - 19 juni 2021

Virusvreters vormen een gat in de markt, mits ze werken. Het viruskanon Shycocan van Anton Jongbloed doet niet veel.

artikelen - 08 januari 2021

Voormalig arts René Broekhuyse, berucht van de Millecam-affaire, bestrijdt het coronavirus met ingestraalde suikerkorrels. De IGJ doet niets

artikelen - 20 april 2020

Het coronavirus is het nieuwe verdienmodel geworden van alternatieve behandelaars, ze zijn er massaal opgedoken.