Door: Broer Scholtens | Geplaatst: 19 juni 2021

Hocuspocus viruskanon van Anton Jongbloed

Virusvreters vormen een gat in de markt, mits ze werken. Het viruskanon Shycocan van Anton Jongbloed doet niet veel.

Hocuspocus viruskanon van Anton Jongbloed

Foto: https://www.youtube.com/watch?v=5pi06HRUo8s

En Anton Jongbloed, een oude bekende van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK), slingert opnieuw onbewezen gezondheidsclaims de wereld in, dit keer over zijn ‘innovatieve’ virusvreter Shycocan. Dit in India ontwikkelde apparaat – met het uiterlijk van een luidsprekerbox – zou hele kamers, schoollokalen en uitvaartaula’s ontdoen van het besmettelijke coronavirus. ‘Neutraliseert 24 uur per dag alle coronavirussen inclusief alle mutaties; elk apparaat beschermt een gebied tot wel 100 m2’, claimt de baas van het Wassenaarse/Rijswijkse (postbus) bedrijf Scalene Europe; hij kwalificeert zichzelf als ‘een generalist’ en ‘out-of-the-box-denker’. Scalene Europe is (een van) de financier(s) achter de ontwikkeling van het Indiase product

Anton Jongbloed – toen nog als Ton – zat in het verre verleden in de directie van de toenmalige bank Staalbankiers. In 1989 moest hij, gedwongen door de Nederlandse Bank (DNB), het pand van de bank verlaten, na dubieuze praktijken, leert Wikipedia.

Jongbloed kwam meer dan tien jaar geleden bij de vereniging bovendrijven toen hij in advertenties een ander gezondheidsapparaat, de Cytotron aanprees met vergelijkbare wilde claims. Dit magneetapparaat zou de levensverwachting van terminale kankerpatiënten verdubbelen en artrosepatiënten van pijnklachten afhelpen, luidde zijn belofte

‘Pure kwakzalverij’

Deskundigen van onder meer het Nederlands Kanker Instituut (NKI) in Amsterdam kwalificeerden indertijd de niet-onderbouwde claims als ‘pure kwakzalverij’. De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGJ) greep in, zij het veel te laat.

Radeloze patiënten raakten hierdoor onnodig veel geld kwijt aan een foute laatste strohalm. Jongbloeds Leidse bedrijf Quress, dat patiënten behandelde met het wonderapparaat, ging begin 2010 failliet

Het Cytotron-apparaat was een uitvinding van de Indiase ‘fysicus’ Rajah Kumar, eigenaar van het bedrijf Scalene Cybernetics in het Indiase Bangalore. Kumar is ook de uitvinder/ontwikkelaar van de nieuwe ‘virusvreter’. Hij is bovendien president-commissaris van het personeelloze Leidse bedrijf Scalene Medical/Europe, een van de vele bedrijfjes van econoom Anton Jongbloed, meldt het register van de Kamer van Koophandel (KvK). Kumar is verder medebestuurder van het Amerikaanse bedrijf Shreis in Gaithersburg (Maryland), dat de Cytotron aanbiedt op de Amerikaanse markt, net als de nieuwe virusvreter Shycocan. 

Er zouden inmiddels wereldwijd 70.000 Shycocans zijn geïnstalleerd, claimt Scalene Europe, het bedrijf van Jongbloed dat de Europese markt bedient. Het zijn cijfers die bevreemding wekken, de werking van het coronavreter is immers gebaseerd op fysische nonsens, net als indertijd het Cytotron-apparaat. Ook toen bazuinde Jongbloed fantasieverhalen rond over het magnetische wonderapparaat van zijn bedrijf Quress, uit hetzelfde Indiase laboratorium.

Ergernis over VtdK-stuk

We schreven eind maart op deze website over onze twijfels over de werking van de virusvreter, tot ergernis van Anton Jongbloed en van het bedrijf Uwin in Almere, de Nederlandse distributeur van het apparaat. Beiden eisten – op hoge poten – rectificatie van het stuk op deze website. De twijfels over het apparaat zijn echter niet verdwenen, ondanks het feit dat het bedrijf van Jongbloed de hulp van TNO inriep voor onderzoek.

De beschrijvingen van Scalene Europe over de werking van het apparaat zitten vol fysische vaagheden en warrige kwalificaties. De verkoopwebsite Shycocan.nl van Jongbloed schrijft er bijvoorbeeld dit over: ‘De Shycocan straalt door fotonen gemedieerde elektronen uit om schadelijke virussen als het coronavirus en griepvirussen zoals influenza type B uit te schakelen. Coronavirussen staan bekend om de opvallende uitsteeksels op het oppervlak, de zogenaamde spike-eiwitten. Deze positief geladen spikes worden door gezonde cellen aangetrokken en veroorzaakt daardoor besmetting. Als de spikes worden uitgeschakeld, kan het virus de gezonde cellen niet langer herkennen en dus ook niet binnen dringen. De Shycocan zendt iedere seconde biljoenen speciaal gemoduleerde fotonen uit. Als deze fotonen botsen met een deeltje dat massa heeft, wordt het omgezet in een elektron dat negatief is geladen. Het bereik van één Shycocan is binnen ongeveer 100 m2. Deze negatief geladen elektronen reageren met de positief geladen uitsteeksels, ofwel de spikes, op het coronavirus. Dit verstoort de spikes en neutraliseert het virus, waardoor het niet meer schadelijk is.’

De website Shycocan.nl, waarop bovenstaande uitleg te lezen is, is eigendom van Photon Technika Europa, een van de bedrijfjes van de familie Jongbloed. In een persbericht dat Jongbloeds Scalene Europe begin juni – tegen betaling – op de commerciële website ANP Support heeft laten zetten, staat een wat andere, verwarde uitleg waarin basale principes uit de natuurkundeboeken worden genegeerd. 

‘Het corona kanon ziet eruit als een wandlamp. Het apparaat creëert via een bombardement van fotonen een negatief geladen elektronenwolk. Die deeltjes hechten zich aan de positief geladen spikes van het coronavirus. Daardoor wordt het virus geneutraliseerd en kan het geen menselijke cellen meer binnendringen.’

Lading

Anders gezegd, laat Scalene Europe weten: ‘Deze uitsteeksels hebben een positieve elektrische lading, terwijl cellen een negatieve elektrische lading hebben. Het gevolg daarvan is dat het virus als een magneet door die cellen wordt aangetrokken en die cellen binnendringt. Eenmaal binnen neemt het virus de controle over de cel over en begint zich te vermenigvuldigen.’ Hoe lang deze ‘inactivatie’ standhoudt, is onbekend.

Eeuwig? En ‘vermenigvuldigen’? Scalene Europe – trots dat er geen virussen om zeep worden geholpen – rept er niet over. Werkzaam in ruimtes tot 100 vierkante meter, is te lezen op de Shycocan-website. In het TNO-rapport is er niets over te vinden, de metingen in Zeist hielden op bij 85 centimeter.

Het ‘elektronenkanon’ in het Shycocan-apparaat is vermoedelijk een led, een chipje dat stroom omzet in licht. Krachtig kan het ledje niet zijn: het hele apparaat heeft een maximaal vermogen van 30 watt, lezen we in een folder van distribiteur Uwin. Ofwel het is een ‘lampje’ van niks, zeker als in het apparaat ook nog een stroomvretende ventilator koelend werk doet.

De geproduceerde fotonen (lichtpakketjes) van het ‘corona-kanon’ zouden bij botsingen met andere moleculen elektronen produceren. Deze zullen echter niet ver komen, ze zijn zeer reactief en reageren met alles wat ze op hun weg tegenkomen. Slechts in de leegheid van een vacuüm-gezogen ruimte zouden ze een stukje kunnen afleggen, niet in een begrafenisaula of schoollokaal. Maar stel dat toch enkele elektronen het apparaat heelhuids weten te verlaten dan is het uiterst onwaarschijnlijk dat ze selectief net dat ene specifieke viruseiwit weten te vinden dat het virus inactief zou maken. Het is te mooi om fysisch waar te kunnen zijn, wetenschappelijk bewijs ontbreekt.

‘Hocuspocustaal’

In India kwalificeren verschillende natuurkundigen – hoogleraren van diverse universitaire instituten – de beweringen als fysische onzin en als nergens op gebaseerde hocuspocustaal. Elektronen zweven niet vrij rond, is hun basale argument, ze zullen zich altijd ergens onderweg aan ‘binden’ (reageren). Ook de redenering dat elektronen selectief een eiwit zouden (kunnen) opzoeken en op weg daar naar toe andere atomen en moleculen met rust laten, is fysische flauwekul, laten Indiase hoogleraren de redactie van het Engelstalige dagblad The Indian Express weten. Ze hebben er in de (fysische) literatuur niets over kunnen vinden, laten ze de redactie fijntjes weten. 

De Indiase wetenschapswebsite The Wire deed er in april dit jaar een schepje bovenop. De website citeert enkele Indiase wetenschappers onder wie fysici van bekende universiteiten en instituten. Zij komen tot dezelfde samenvattende conclusie: onzinteksten, kletskoek en pseudowetenschap. Eind vorig jaar kwam de Advertising Standard Council of India, de Indiase variant van de Reclame Code Commissie, in het geweer tegen valse gezondheidsclaims die aan de Shycocan werden gehangen.

Econoom/generalist Anton Jongbloed van Scalene Europe laat zich echter niet uit het veld slaan door al deze hooggeleerde fysische opinies, ze hebben hem niet van zijn geloof kunnen brengen. En dus toog Jongbloed om zijn gelijk te halen naar TNO in Zeist waar ze in afgesloten laboratoria en zuurkasten veilig kunnen stoeien met gevaarlijke virussen. ‘Met resultaat’, is de enige zin die Jongbloed van Scalene Europe aan het TNO-onderzoek heeft overgehouden. In een begin juni gepubliceerd persbericht – verschenen drie maanden nadat TNO het onderzoeksrapport bij hem had ingeleverd – beweert het bedrijf: ‘Uit onderzoek van TNO blijkt dat het corona kanon het SARS COV-2 virus op roestvrijstalen oppervlakten in ruimtes binnen vijftien minuten met 94,9 procent vermindert.’

TNO, dat het persbericht niet voor publicatie had gezien, was het niet eens met deze veel te vergaande conclusie en eiste rectificatie. Het duurde drie dagen voordat Scalene Europe dit verzoek van TNO honoreerde, vermoedelijk pas na veel semantisch heen-en-weer gestoei van woorden.

Reductie

En dus staat er nu in het gerectificeerde persbericht dat er op een afstand van 85 centimeter een reductie van het onderzochte Sars-CoV-2 virus is gemeten. Niet binnen vijftien minuten maar na vijftien minuten, is een andere verandering in het persbericht. De kop boven het nieuwe persbericht luidt: Aanvulling wegens onvolledige informatie in het (eerdere) persbericht.

Scalene Europe heeft TNO de nietszeggende kwalificatie ‘draagt bij aan het reduceren van het risico op infectie’ weten te ontlokken. Scalene Europe zal het hier mee moeten doen en kan claims gerelateerd aan het schoonhouden van grote ruimtes met een oppervlak van meer dan honderd vierkante meter niet meer met droge ogen de wereld in slingeren. De bewijsvoering daarvoor ontbreekt.

Om te beginnen: TNO heeft niet onderzocht hoe het apparaat werkt, en of de elektronenwolk-hypothese enig hout zou kunnen snijden. Het zat niet in de opdracht en aan koud water moet je je niet willen branden.

TNO heeft heel weinig uitschakel-effect van virussen gemeten, een effect dat vermoedelijk ook nog eens door iets anders wordt veroorzaakt, blijkt na lezing van het onderzoeksrapport. Vragen te over. Zou het niet kunnen zijn dat de ventilator in het apparaat lucht richting virusmonsters blaast op een afstand van 85 centimeter waardoor die virussen worden gedood en/of geïnactiveerd? Een effect dat overigens minimaal is. Veranderingen in de bacterie- en viruswereld spelen zich af op een niveau van grootteordes, biologisch processen zijn vaak explosief.

Marginale kwestie

De TNO-onderzoekers uit Zeist komen echter niet verder dan factoren en meten een verandering van hooguit tientallen procenten. In biologische wereld is zoiets een marginale kwestie. Wat TNO heeft gemeten, is vermoedelijk veroorzaakt door het (weinige) licht dat het apparaat uitzendt en door de luchtstroming van de ventilator op een meter afstand. Ook uv-licht doodt bacteriën en virussen, led-licht ook. TNO heeft het echter niet onderzocht en heeft deze optie – ter controle – niet uitgesloten.

En waarom heeft TNO het effect ook niet gemeten op enkele tot tientallen meters afstand, in lijn met de claims van opdrachtgever Scalene. Vreemd, heel vreemd. En nu we toch kritisch zijn: waarom is er in het TNO-verslag niet helder uitgelegd wat en hoe iets is gemeten.

Uwin in Almere, de Nederlandse distributeur van het apparaat, weet echter niet van wijken en meldt op zijn website, gemakshalve de rectificatie-eis van weglatend, dat TNO concludeert dat: ‘een reductie van 94,9% van de besmettelijke SARS CoV-2 virusdeeltjes werd verkregen na 15 minuten blootstelling aan het Shycocan desinfectie systeem.’ 

Het bedrijf Uwin in Almere is – voorlopig – in Nederland de enige importeur/distributeur van de Indiase virusvreter. Ter informatie: Shycocan van Jongbloed is op zoek naar nieuwe distributeurs.

Nietszeggende experimenten

Uwin is net als Jongbloed op zijn Scalene-website, gek op nietszeggende n=1 experimenten. ‘99,9 procent van de virussen worden geïnactiveerd, in een ruimte van 250 kubieke meter’, laat Uwin in een brochure weten. Waar dat volume-cijfer vandaan komt, is een raadsel. Een gezondheidsclaim die niet is bewezen. De Reclame Code Commissie lust wel pap van dergelijke claims.

In Nederland werken inmiddels enkele scholen, kappers en een begrafenisonderneming met het systeem, meldt Scalene Europe in zijn persbericht begin juni. Uwin sluit zich hierbij aan. ‘Het meeste bewijs komt voor mij van de Uitvaartzorg waar we 15 Shycocans op 14 november 2020 hebben geïnstalleerd’, schrijft directeur Robert Huisman van distributeur Uwin in een e-mail aan de webredactie. En ook op zijn website doet hij er kond van. ‘Zij hadden tientallen meldingen van besmettingen waaronder enkele personeelsleden. Na de installatie geen meldingen meer en dat is ondertussen een half jaar met heel veel begrafenissen. In een school is de installatie in januari gedaan. Bij 1 lokaal echter niet, vanwege aansluitingsprobleem. Alleen in het lokaal waar op dat moment geen apparaat was, is een besmetting geweest en in geen van de andere lokalen en dat is ook alweer 5 maanden geleden en 4 maanden is dat laatste lokaal ook beschermd en zijn op deze school geen besmettingen meer’, schrijft Huisman in een e-mail aan de webredactie. Hij voegt eraan toe: ‘Ik begrijp dat dit geen wetenschappelijk bewijs is, maar het geeft mij toch het gevoel dat het apparaat wel een redelijk tot goede werking heeft.’

Hoe, wie en wanneer deze metingen zijn gedaan is, zoals vaker bij n=1- experimenten, onduidelijk. Niet onvermeld mag blijven dat genoemde kappers en de begrafenisonderneming zijn gevestigd in Wassenaar. Zowel Huisman als zijn vriend Anton Jongbloed wonen er in de buurt.

Auteur Broer Scholtens

Broer Scholtens

Broer Scholtens (1949) studeerde scheikunde aan de Universiteit Utrecht en promoveerde er op onderzoek naar batterijen. Hij werkte vier jaar bij het tijdschrift De Ingenieur en bijna dertig jaar als wetenschapsjournalist bij de Volkskrant. Hij schreef jarenlang over technologie, (wind)energie, gezondheid, voeding en consumentenproducten.

Gerelateerde artikelen

artikelen - 31 maart 2021

Het bedrijfje Uwin in Almere claimt met een Indiaas apparaat het coronavirus te lijf te kunnen gaan; serieuze bewijzen zijn er niet.

artikelen - 10 juni 2014

Vier jaar geleden ging Quress failliet, een bedrijf dat een wonderapparaat, de Cytotron exploiteerde. Je kan er ondermeer artrose en kanker mee behandelen.

artikelen - 30 december 2012

Het functioneren van de Inspectie voor de Gezondheidzorg (IGZ) staat al weer enkele jaren aan flinke kritiek bloot. Het slappe en trage IGZ-optreden is helder te illustreren aan de hand van een rapport over de privé-kliniek Quress.