Door: de Webredactie | Geplaatst: 05 februari 2009

Maandblad 15 oktober 1881, jaargang 1, nummer 10

Een kwakzalver genaamd Berend Haitzema Enema, een hulpapotheker opererend onder de naam Berend Enema Hartzema, verkocht een middel tegen reumatiek en jicht. Een analyse door een opmerkelijke man toonde aan dat het niets bijzonders was.

‘Door de rechtbank werd het onderzoek van het mengsel opgedragen aan de heeren professoren J.W. Gunning en J.H. van ’t Hoff te Amsterdam zijn tot het resultaat gekomen dat de hoofdbestanddelen zijn salicylzuur en een ijzerverbinding.’ In die tijd werd salicylzuur regelmatig door artsen voorgeschreven, maar dit middel werd voor een veelvoud verkocht van wat een eerlijke apotheker zou rekenen.

De dader was een schavuit die er al een paar cel had opzitten, onder andere wegens ‘chemische geldsnoeierij’ (zilver winnen door rijskdaalders met salpeterzuur te bewerken) en oplichterij met ondergewicht aan kinine.

Maar de behulpzame chemicus die de rechtbank bijstond was niemand minder dan degeen die de eerste Nobelprijswinnaar in de Scheikunde (1901) zou worden. Hij was toen al behoorlijk bekend door zijn ontdekking van de stereochemie.

 

 

de Webredactie

Gerelateerde artikelen

artikelen - 25 maart 2023

Buitenlandrubriek met o.a.: Sociale media moeten inzicht geven in screening op reclame alternatieven / President Mexico deelt foto van wat volgens hem een ‘elf’ is.

artikelen - 15 maart 2023

Neurowetenschapper Andrew Newberg eind maart te gast bij psychiatervereniging NVvP ondanks zijn n=1-onderzoek naar biddende nonnen en mediterende boeddhisten.

artikelen - 03 maart 2023

Psychologe Ingeborg Bosch heeft van haar bedenksel Past Reality Integration (PRI) een verdienmodel gemaakt, een leerling schreef er een boek over. Een recensie. 'Sektarische trekken.'