Home chevron_right Nieuws chevron_right Internationale bijeenkomst over Traditional Chinese Medicine in Nederland

Door: C.N.M. Renckens | Geplaatst: 12 maart 2011

Internationale bijeenkomst over Traditional Chinese Medicine in Nederland

In mei 2011 vindt de tweede internationale vergadering van de normcommissie ‘Traditional Chinese Medicine’ plaats in Den Haag. Tijdens de vergadering, die wordt gehost door NEN, worden de eerste voorstellen besproken. De te ontwikkelen normen gaan afspraken bevatten over terminologie, diagnose, kruiden, kwaliteit van instrumenten en uitrusting, opleiding en kwaliteit van dienstverlening.

email E-mail

Internationale bijeenkomst over Traditional Chinese Medicine in Nederland

Traditional Chinese Medicine (TCM) is een verzamelnaam voor geneeskundige praktijken die in de loop van duizenden jaren door de Chinezen zijn ontwikkeld. Via medicatie met Chinese kruiden en behandelmethoden als acupunctuur en Tuina-massage worden goede effecten bereikt. De ontwikkeling van TCM heeft een verreikende invloed op de traditionele geneeskunst in vele landen van de wereld.

Gebrek aan normen knelpunt voor de ontwikkeling

Het ontbreken van een internationale norm vormt inmiddels echter een knelpunt voor de verdere ontwikkeling van TCM. Daarnaast brengt onverantwoordelijke en onzorgvuldige toepassing en gebruik van TCM het unieke effect ervan in gevaar. Dit tast het imago van TCM aan en brengt potentiële medische risico’s met zich mee. Daarom wordt er sinds vorig jaar gewerkt aan internationale normen voor TCM. De internationale normcommissie 249 ‘Traditional Chinese Medicine’ is opgericht in april 2010. Nederland neemt actief deel aan de werkzaamheden van deze commissie.

Internationale bijeenkomst en deelname normcommissie

De bijeenkomst vindt plaats op 2,3 en 4 mei 2011 in het gemeentehuis in Den Haag. Tijdens deze vergadering wordt de precieze scope verder besproken en worden de eerste voorstellen voor werkprojecten behandeld. De Nederlandse normcommissie voor TCM verzorgt de Nederlandse inbreng in het internationale traject. Normalisatie is een open proces. Alle belanghebbenden die hieraan willen deelnemen, kunnen zich aanmelden voor lidmaatschap aan de nationale normcommissie.’

Dit persbericht verscheen op de website van het Nederlands Normalisatie Instituut (NEN) en de VtdK werd ook nu uitgenodigd om – tegen betaling van € 1000,- aan deze bijeenkomst deel te nemen. Opvallend is dat de gemeente Den Haag zijn gemeentehuis ter beschikking stelt, ondanks het feit dat wij er vorig jaar bij burgemeester Van Aartsen op aandrongen geen kwakzalverscongressen binnen zijn gemeentegrenzen te tolereren en er zeker geen subsidie aan te verstrekken. Deze keer betaalt de NEN wel huur voor het gebruik van het gemeentehuis, maar die lokatie verleent aan die Chinese naaldkunst en kruidendokters toch opnieuw een zekere onverdiende allure. Plan is om o.a. het moxabranden en de manipulatie van ‘acupunctuurpunten’ meer te standaardiseren. Naar aanleiding van het standpunt van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (zie de link naar het PDF-bestand rechtsboven) kwam IOCOB met een reactie. Ons weerwoord hierop is hier te vinden.

file_download Reactie VtdK op NEN discussie

local_offer NEN TCM Den Haag

C.N.M. Renckens

Profiel: (1946) Hij studeerde geneeskunde aan de RUG en behaalde het artsdiploma in 1971. Na werkzaam te zijn geweest als tropenarts in Zambia volgde zijn specialisatie tot vrouwenarts. In die kwaliteit is hij sinds 1980 verbonden aan het Westfries Gasthuis te Hoorn. Sinds 1988 bekleedt hij het voorzitterschap van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Hij is auteur van vele publikaties op het gebied van kwakzalverij en alternatieve geneeswijzen, zowel in de lekenpers als in de professionele pers. Van zijn hand verschenen vier boeken: ‘Hedendaagse kwakzalverij’ (1992), ‘Kwakzalvers op kaliloog’ (2000), ‘Genezen is het woord niet. Biografische schetsen van de twintigste meest notoire genezers van de twintigste eeuw’ (2001) en zijn in handelseditie verschenen dissertatie ’Dwaalwegen in de geneeskunde. Over alternatieve geneeswijzen, modeziekten en kwakzalverij’ (2004). In 2006 werd hij wegens zijn verdiensten voor de kwakzalverijbestrijding benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.