UitgelichtHet boek “Met het oog op Kackadoris” van Cees Renckens is weer beschikbaar!

Koop hier het boek

Een natuurarts met een biotensor

Een natuurarts met een biotensor
Aldus begon een brief aan de webredactie. De desbetreffende arts is lid van de ABB en de ABNG-2000 en staat op een lijst van artsen ‘die bekend zijn met HPU’. De brief vervolgde met:

X. stelt diagnoses met behulp van een biotensor, een soort wichelroede, waarbij elektromagnetische velden gemeten zouden worden. Daarmee werd mijn energieniveau vastgesteld. Volgens X. was ik veel zieker dan ik me wel bewust was; ik zou ernstige problemen krijgen als ik daar niet iets aan zou doen. En ik zou weer helemaal beter worden. Ik moest dan wel onder andere de door X. te leveren fytotherapeutische druppeltjes gebruiken en laboratoriumonderzoek van mijn bloed laten doen.

In de praktijk van X. staat ook een hocus pocusmachine. Die meet ook het energieniveau. Ik heb X. zeer dringend gevraagd om mij uit te leggen hoe dat nu werkte. Daarvoor had X. geen tijd; ik moest dat halen uit een boekje getiteld: Biofysische Geneeskunde, door een andere dokter namelijk Nico Westerman [een medelid van de ABB en bedenker van het ‘Integraal radiësthetisch diagnostisch en therapeutisch alternatief medisch systeem’ afgekort RATHEGA; biofysische geneeskunde is een soort combinatie van elektroacupunctuur volgens Voll (EAV) en bioresonantietherapie, webredactie]. Volgens mij is dat boekje lariekoek in het kwadraat.

Mijn bloed en feces zijn opgestuurd naar het laboratorium Pro Health in Weert. Volgens de uitslagen had ik voedselintolerantie voor van alles en nog wat, onder andere gluten, melk en mais en een 40-tal andere stoffen. Bovendien zou ik een schadelijke darmbacterie bij mij dragen. Op basis daarvan kreeg ik dieetvoorschriften en allerlei voedingssupplementen, onder andere colloïdaal zilver, waar ik misselijk van werd, buikpijn van kreeg, en ook aandoeningen aan mijn mondslijmvlies en blaaspijn. Ik ben er vlug weer mee gestopt.

Ik heb het nodige onderzoek gedaan op internet. Nu blijkt de analysemethode (MELISA) wetenschappelijk zeer omstreden.

Ik ben naar mijn huisarts gegaan. Deze heeft onderzoek gedaan naar voedselallergiën en daar niets gevonden; ik heb alleen een allergie voor huisstofmijt, maar die is niet door X. opgespoord.

De hele toestand heeft mij een kapitaal gekost:

€ 750 voor het laboratorium

€ 350 voor X. en de druppeltjes

€ 350 voor de voedingssupplementen.

Hoe heeft mij dit kunnen gebeuren?

In de eerste plaats omdat X. mij is aangeraden door iemand die ik als verstandig en integer heb leren kennen.

In de tweede plaats omdat X. arts is; ik verkeerde in de veronderstelling dat de toegepaste diagnostische methodes en de laboratoriumanalyses een wetenschappelijke basis hadden. Ik voel mij ernstig misleid. Wat vindt u hiervan?

C.B.

Antwoord door VtdK-bestuurslid C.P. van der Smagt

Geachte mevrouw C.B.

U bent inderdaad misleid. Met wichelroedes kan men geen elektromagnetische velden meten en elektromagnetische velden hebben niets te maken met uw gezondheid noch met uw zogenaamde ‘energieniveau’. Dat is lariekoek tot de derde macht, om uw eigen kwalificatie nog wat aan te scherpen.

Het laboratorium Pro Health is berucht. Inderdaad is de MELISA-test waardeloos en niet geschikt om diagnoses te stellen.

Het is een bekende truc van kwakzalvers om bij mensen, die zich door een of andere oorzaak niet lekker voelen, een niet bestaande ziekte te diagnosticeren, vervolgens een nepbehandeling te geven en wanneer de patiënt zich spontaan wat beter voelt (het merendeel van alle aandoeningen verbetert in kortere of langere tijd vanzelf) triomfantelijk te beweren dat dit door de behandeling komt. Dan gaat de kassa rinkelen. … Kwakzalverij is in Nederland niet verboden. De wetgever gaat ervan uit dat de burger volkomen vrij moet zijn om de geneeskundige hulp te zoeken die hem of haar goeddunkt. Dat is mooi, maar het betekent ook dat de burger zelf verantwoordelijk is voor een eventueel verkeerde keuze. Kwakzalvers kunnen alleen vervolgd worden als ze ernstige schade aanrichten en dan nog gebeurt het maar zelden, eigenlijk alleen als er doden vallen.

Als de kwakzalver ook arts is, is er iets meer mogelijk dan alleen naar de politie stappen. Artsen zijn onderworpen aan het wettelijk tuchtrecht, wat inhoudt dat ze, wanneer hun handelen in strijd is met wat van een goede arts verwacht mag worden, door de tuchtrechter kunnen worden gewaarschuwd, berispt, beboet en in het ergste geval zelfs geschorst. Daarvoor is het wel nodig dat er over een dergelijke kwakzalver-arts geklaagd wordt. U kunt het beste een klacht indienen bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Stuur een e-mail naar loket@igz.nl. De IGZ bepaalt dan of het zinvol is om uw klacht aan de tuchtrechter voor te leggen. U mag er niet op rekenen dat dit inderdaad gebeurt, maar toch is het goed dat er geklaagd wordt. Hoe vaker er klachten over dit soort disfunctionerende artsen binnenkomen, hoe meer de IGZ geneigd zal zijn eindelijk die lieden aan te pakken die zo schaamteloos misbruik maken van het vertrouwen van hun patiënten.

Naschrift webredactie

Bovenstaande correspondentie is licht geredigeerd. X. adverteert op de website met onderzoek door middel van de Vegatest, dat zal de hocus pocusmachine wel geweest zijn. Het is ook instructief om het totaalbedrag van 1450 euro te vergelijken met wat op de website van X. staat aangegeven als de kosten voor een eerste consult, namelijk 160 euro. Overigens zijn de kosten gedeeltelijk door de verzekering vergoed. Mevrouw C.B. zegt dat degene die X. aan haar heeft aanbevolen de naam in zijn adresboekje heeft doorgehaald.

 

Nederlands Tijdschrift tegen de Kwakzalverij

Schrijf je in en ontvang het Nederlands Tijdschrift tegen de Kwakzalverij (NTtdK).

Word lid east
Kwakzalverij